Inhoudsopgave:
- Oorzaken van antisociale persoonlijkheidsstoornis
- Psychosociale factoren
- Biologische factoren
- Symptomen van antisociale persoonlijkheidsstoornis
- Behandeling van antisociale persoonlijkheidsstoornis
- Psychologische behandeling
- Farmacotherapie
Als iemand moeite heeft om met anderen om te gaan of er geen interesse in toont, zijn we normaal gesproken geneigd te zeggen dat hij of zij asociaal is. In de psychologie wordt het woord antisociaal gebruikt om te verwijzen naar een psychische aandoening die bekend staat als antisociale persoonlijkheidsstoornis die meestal optreedt tijdens de adolescentie, meestal vóór de leeftijd van 15 jaar. Antisociaal gedrag wordt gekenmerkt door onverschilligheid ten opzichte van sociale en wettelijke normen en schending van de rechten van anderen. Het is meestal gerelateerd aan alcoholgebruik, onverantwoordelijkheid en impulsiviteit. In dit Psychology-Online-artikel gaan we in detail in op de oorzaken en behandeling van antisociale persoonlijkheidsstoornissen.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: Narcistische persoonlijkheidsstoornis: oorzaken en behandelingsindex- Oorzaken van antisociale persoonlijkheidsstoornis
- Symptomen van antisociale persoonlijkheidsstoornis
- Behandeling van antisociale persoonlijkheidsstoornis
Oorzaken van antisociale persoonlijkheidsstoornis
Tegenwoordig weten we niet wat de oorzaak is van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Het bepalen van de oorzaken van deze aandoening is ingewikkeld, aangezien de persoonlijkheid tijdens de ontwikkeling van de persoon is opgebouwd en waarbij rekening moet worden gehouden met een groot aantal variabelen. Sommige onderzoekers stellen het biopsychosociale model voor, dat wil zeggen dat de oorzaken van antisociale persoonlijkheidsstoornis waarschijnlijk te wijten zijn aan de interactie van biologische, psychologische en sociale factoren.
Sommige van de min of meer geaccepteerde hypothesen kunnen in twee gebieden worden gegroepeerd:
Psychosociale factoren
We hebben het voornamelijk over ineffectieve opvoedingsstijlen. Enerzijds wordt betoogd dat mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis vaak vijandige ouders hebben die met hen in contact komen door middel van misbruik of mishandeling. Als je vanaf jonge leeftijd getuige bent van deze ouderlijke modellen, kan dat ervoor zorgen dat het kind als volwassene die patronen herhaalt.
Aan de andere kant is er sprake van de andere extreme, afwezige of zeer tolerante ouders. Deze zorgen ervoor dat het kind niet leert dat er grenzen zijn en denkt dat hij te allen tijde kan doen wat hij wil, en dat wanneer een weigering (iets wat ze niet gewend zijn), zijn reactie ongepast is.
Het ontwikkelen van een gedragsstoornis in de kindertijd verhoogt het risico op het ontwikkelen van een antisociale persoonlijkheidsstoornis.
Andere auteurs veronderstellen dat deze mensen niet in staat zouden zijn om zichzelf in de plaats van de ander te plaatsen en de dingen vanuit verschillende perspectieven te zien als gevolg van veranderingen in de snelheid van cognitieve ontwikkeling.
Biologische factoren
Er is onderzoek dat de aanwezigheid van een genetische component aantoont . Er is sprake van mislukkingen in frontale en prefrontale activering, gebieden die verband houden met remming en processen zoals planning, besluitvorming…, die de kenmerkende impulsiviteit van de aandoening zouden verklaren.
Symptomen van antisociale persoonlijkheidsstoornis
Enkele van de symptomen van een antisociale persoonlijkheidsstoornis zijn:
- Liegen of bedriegen om van anderen te profiteren.
- Cynisch, respectloos en wreed zijn.
- Gevoel van superioriteit en koppigheid.
- Problemen met de wet.
- Charme gebruiken om anderen te manipuleren voor plezier of persoonlijk gewin.
- Schending van de rechten van anderen door intimidatie.
- Impulsiviteit.
- Vijandigheid, aanzienlijke prikkelbaarheid en agressiviteit.
- Gebrek aan empathie en wroeging voor het kwetsen van anderen.
- Denk niet aan de negatieve gevolgen van hun gedrag.
Symptomen van antisociaal gedrag zijn onder meer ernstige en aanhoudende gedragsproblemen, zoals:
- Agressie tegen mensen en dieren.
- Vernietiging van eigendom.
- Stal.
- Overtreding van belangrijke regels.
Behandeling van antisociale persoonlijkheidsstoornis
Het behandelen van mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis is ingewikkeld. De persoon met deze aandoening ziet meestal de noodzaak van behandeling niet in, omdat hij in de meeste gevallen de familie of de justitie is die besluit met de behandeling te beginnen. Daarom wordt de behandeling in deze gevallen door de persoon gezien als iets opgelegd, wat suggereert dat ze niet erg coöperatief zullen zijn.
Psychologische behandeling
Vanwege de weinige medewerking van de persoon die eerder heeft gereageerd, moet de therapie de patiënt de voordelen hiervan presenteren, wat en hoe het zal worden gedaan, en de noodzaak van verandering en de voor- en nadelen van de verandering in hun levenslang.
Er zijn verschillende soorten therapieën:
- Er is bewijs voor cognitieve gedragstherapie, samen met training in sociale vaardigheden en probleemoplossing, emotionele regulatie en frustratie.
- De groepstherapie is geslaagd, je kunt de persoon implementeren en kan zonder agressiviteit met andere mensen omgaan. De therapie zou beginnen met te behandelen hoe ons gedrag anderen beïnvloedt en later zal het doel zijn om het vermogen om aan anderen te denken te vergroten (empathie). Dit kan gedaan worden met het omkeren van rollen en het vertellen van uw levensverhaal.
Op een aanvullende manier is het mogelijk om samen te werken met de directe omgeving van de persoon om copingstrategieën te verbeteren en grenzen in het gedrag van de persoon vast te stellen.
Farmacotherapie
Er is geen specifieke medicamenteuze behandeling voor antisociale persoonlijkheidsstoornis. De medicijnen zouden worden gebruikt om specifieke symptomen te bestrijden, zoals agressiviteit of stemmingsregulatie, maar ze lossen het probleem niet op, aangezien de gedragingen die kenmerkend zijn voor deze aandoening elke dag in het leven van de persoon worden versterkt en handelen volgens een specifiek symptoom is niet genoeg. Medicatie kunnen we zien als een soort ondersteuning voor een bepaald moment.
Iets waar rekening mee moet worden gehouden, aangezien het de behandeling bemoeilijkt, is de consumptie van psychoactieve stoffen.
Dit artikel is louter informatief, in Psychology-Online hebben we niet de bevoegdheid om een diagnose te stellen of een behandeling aan te bevelen. We nodigen u uit om naar een psycholoog te gaan om uw specifieke geval te behandelen.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met antisociale persoonlijkheidsstoornis: oorzaken en behandeling, raden we u aan om onze categorie Klinische psychologie in te voeren.
ReferentiesHolguín Mendoza, Tomás Efrén en Palacios Casados, Juan Jorge. (2014). De genetica van antisociale persoonlijkheidsstoornis: een overzicht van de literatuur. Geestelijke gezondheid , 37 (1), 83-91.
Bateman, W., Gunderson, J., Mulder, R. Behandeling van persoonlijkheidsstoornis. Drug Addiction Magazine, 77. 2016