Inhoudsopgave:
Waardering: 4.5 (6 stemmen) 6 opmerkingen Door Cristina Roda Rivera. 7 maart 2018
Borderline persoonlijkheidsstoornis vormt een algemeen patroon van instabiliteit in emoties, interpersoonlijke relaties en identiteit, evenals een uitgesproken impulsiviteit die begint in de vroege volwassenheid en in verschillende contexten voorkomt (APA, 2000: 760). Tussen 1% en 2% van de algemene bevolking lijdt aan deze aandoening. Zelfbeschadigend gedrag en zelfmoordpogingen komen vaak voor en het zelfmoordcijfer bedraagt 9%.
In dit artikel van PsychologyOnline gaan we in op Linehan's dialectisch-gedragstherapie.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: Therapieën van de derde generatieOntwikkeling met borderline persoonlijkheidsstoornis
Ondanks de ernst van deze aandoening is het nog schaars om er effectieve interventiestrategieën voor te ontwikkelen en te testen; therapeutische prestaties zijn traag en drop-outs en terugvallen komen zeer vaak voor. Een van de behandelprogramma's die de meeste empirische ondersteuning heeft gekregen, is dialectische gedragstherapie die is ontwikkeld door Dr. Marsha Linehan en haar onderzoeksgroep aan de Universiteit van Washington in de Verenigde Staten (Linehan, 1993).
Deze interventie vormt een behandelprogramma dat deel uitmaakt van cognitieve gedragstherapie, met als hoofddoel dat de patiënt leert extreme emotionaliteit te reguleren, stemmingsafhankelijk onaangepast gedrag te verminderen en te leren vertrouwen en zijn eigen ervaringen te valideren., emoties, gedachten en gedragingen.
We willen de aspecten benadrukken die belangrijke innovaties van deze therapie vormen. Ten eerste is dialectische gedragstherapie, in tegenstelling tot andere cognitieve gedragstherapie, een interventie gebaseerd op therapeutische principes en geen interventie gebaseerd op een behandelhandboek. Dit programma is gebaseerd op een hiërarchie van therapeutische doelen die worden benaderd op basis van hun belang. De hiërarchie die in individuele therapie is vastgesteld, is als volgt:
- Suïcidaal en parasuïcidaal gedrag.
- Gedragingen die het verloop van de therapie verstoren.
- Gedragingen die de kwaliteit van leven beïnvloeden.
- Verhoog gedragsvaardigheden.
Deze structuur maakt een flexibele benadering mogelijk, afhankelijk van de behoeften van elke patiënt.
Een andere belangrijke bijdrage betreft de verandering in de focus van de interventie. Traditionele cognitieve gedragstherapie richt zich op het oplossen van emotionele problemen door gedrags- en cognitieve verandering. Linehan legt de nadruk op acceptatie en validatie, om van daaruit verandering te bewerkstelligen.
Een ander relevant aspect van dialectisch-gedragstherapie is dat het vaststelt dat de interventie wordt uitgevoerd door een team van therapeuten, niet door geïsoleerde therapeuten. De therapeuten krijgen feedback en begeleiding van de andere therapeuten bij de follow-up van elke casus.
Het behandelprogramma is opgebouwd in een voorbehandelingsfase en in drie behandelfasen. Voorbehandeling is gericht op het begeleiden van de patiënt naar therapie, dat wil zeggen het vaststellen van de therapeutische relatie, doelen en verplichtingen. Deze fase is essentieel omdat daarin de grenzen van de therapie worden bepaald, flexibele maar constante grenzen die de therapie zullen sturen. Een van de meest gunstige effecten van deze voorbehandelingsstrategieën en dat maakt dialectische gedragstherapie een zeer aantrekkelijke interventie, is dat het therapietrouw bevordert.
- De eerste fase van de behandeling duurt een jaar en daar worden de belangrijkste doelen van de behandeling uitgevoerd met behulp van individuele therapie, groepstherapie en telefonische consulten: het verminderen van suïcidaal gedrag, gedrag dat zowel therapie als kwaliteit verstoort algemene levensvaardigheden, en het vergroten van bewustzijnsvaardigheden, emotionele regulering, tolerantie voor ongemak en sociale vaardigheden. Er wordt één individuele sessie en één groepssessie per week georganiseerd en tussen de sessies door wordt telefonisch overleg voornamelijk gebruikt om de patiënt te helpen de vaardigheden en strategieën die in de therapie zijn geleerd, te generaliseren naar het dagelijks leven.
- De tweede behandelingsfase is gewijd aan de behandeling van posttraumatische stress die bij deze patiënten gewoonlijk voorkomt. Dit tweede behandelmoment heeft geen bepaalde duur.
- Ten slotte is in de derde fase, die ook geen specifieke duur heeft, een belangrijke doelstelling dat de patiënt zelfrespect opbouwt en leert zijn eigen ervaringen te valideren. Bovendien is een ander therapeutisch doel dat de patiënt realistische levensdoelen begint te stellen en na te streven op verschillende gebieden, zoals werk, gezin, enz.
Kortom, dialectische gedragstherapie vormt een behandelprogramma dat, met behoud van een cognitief-gedragstherapieperspectief, nieuwe technische elementen en elementen met betrekking tot de aanpak en het therapeutische proces heeft opgenomen om specifieke aspecten van borderline persoonlijkheidsstoornis, zoals de inflexibele en disfunctionele patronen van functioneren op emotioneel en gedragsgebied.
Dit artikel is louter informatief, in Psychology-Online hebben we niet de bevoegdheid om een diagnose te stellen of een behandeling aan te bevelen. We nodigen u uit om naar een psycholoog te gaan om uw specifieke geval te behandelen.
Als je meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Linehan's dialectisch-gedragstherapie, raden we je aan om onze categorie Cognitieve psychologie in te voeren.