Inhoudsopgave:
- Wat is zelfregulering
- Betekenis van zelfregulering
- Fasen van zelfregulering
- Onderdelen van zelfregulering
- Voorbeelden van zelfregulering
- Zelfreguleringsoefeningen, strategieën en activiteiten
Rating: 4.3 (6 stemmen) 6 opmerkingen
Zelfregulatie is een van de persoonlijke competenties waarmee we doelen kunnen stellen en ons daarop kunnen richten. Het is daarom een proces van zelfsturing. Evenzo is het een vermogen dat essentieel is voor aanpassing aan de omgeving en een adequate persoonlijke en sociale aanpassing. Als je meer wilt weten over deze vaardigheid en hoe je deze kunt verbeteren, lees dan dit Psychology-Online artikel: Zelfregulatie: wat het is, voorbeelden en oefeningen.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: Positieve psychologie: wat het is, boeken, technieken en oefeningen Index- Wat is zelfregulering
- Voorbeelden van zelfregulering
- Zelfreguleringsoefeningen, strategieën en activiteiten
Wat is zelfregulering
Wat houdt zelfregulering in? Zelfregulering is essentieel om ons aan situaties aan te passen en te handelen in overeenstemming met onze doelstellingen. Vervolgens zullen we diepgaand zien wat zelfregulatie is.
Betekenis van zelfregulering
Het concept van zelfregulatie wordt gedefinieerd als het vermogen om zowel gedachten, emoties, handelingen als motivatie te beheersen en te beheren door middel van een reeks persoonlijke strategieën die zowel het bereiken van doelstellingen als het vermijden van ongewenste resultaten mogelijk maken. Evenzo maakt het zelfregulerende vermogen het mogelijk de omgeving te analyseren, erop te reageren en deze reactie te moduleren om een aanpassing aan de omgeving te bevorderen. Dit vermogen heeft grote gevolgen voor de persoonlijke ontwikkeling, sociale aanpassing en het algemene welzijn van de persoon.
Problemen met zelfregulatie daarentegen zijn voorspellend voor problemen in interpersoonlijke relaties en vormen een risicofactor voor middelenmisbruik, emotionele stoornissen zoals depressie en angst, evenals voor de ontwikkeling van impulsief of agressief gedrag. Het concept van zelfregulering is complex, aangezien het een aantal processen omvat en talrijke uitvoerende functies omvat.
Fasen van zelfregulering
Met betrekking tot de processen of fasen van zelfregulering worden het volgende geïdentificeerd:
- Planfase: fase waarin sprake is van een analyse van de situatie, een vaststelling van doelstellingen en een daarop gebaseerde organisatie en programmering, evenals een verbinding met eerdere leerervaringen.
- Uitvoeringsfase: de fase waarin de gedraging in praktijk wordt gebracht of wordt uitgevoerd.
- Zelfreflectiefase: evaluatie en beoordeling van de behaalde resultaten. Deze fase is van groot belang omdat zelfregulatie wordt teruggekoppeld op basis van de ervaringen en consequenties die daaruit voortvloeien.
Onderdelen van zelfregulering
Binnen deze fasen is er een wisselwerking tussen een reeks elementen of vaardigheden die een rol spelen bij zelfregulatie:
- Metacognitie: bewustzijn en vermogen om te reflecteren op het eigen denken.
- Zelfkennis: herkenning van de persoon zelf, van zijn kwaliteiten, sterke en zwakke punten. Het is gekoppeld aan het vermogen tot introspectie.
- Zelfbeheersing: zelfbeheersing is het vermogen om de focus en richting van handelen vast te houden.
- Zelfcontrole: observatie van en toezicht op het eigen gedrag.
- Self-efficacy: vertrouwen in het eigen kunnen om de voorgestelde doelen te bereiken.
- Zelfmotivatie: zelfdrift om vol te houden in wat beoogd te worden, autonoom optimisme en enthousiasme ervoor te behouden.
- Mentale flexibiliteit: vermogen om gedrag aan te passen aan veranderende omgevingsomstandigheden.
- Gedragsinhibitie: vermogen om gedrag te stoppen en te vervangen door een meer geschikt gedrag.
- Zelfevaluatie: het vermogen om de eigen prestaties te beoordelen en te beoordelen en ervan te leren.
Voorbeelden van zelfregulering
Hieronder vindt u een reeks voorbeelden die het zelfregulerende vermogen aantonen:
- Voorbeeld van zelfregulatie van gedrag. Een persoon die vindt dat ze beter voor hun gezondheid in het algemeen moeten zorgen en gezondere gewoonten wil aannemen, dus ze besluiten om naar een sportschool te gaan, hun maaltijden wekelijks te plannen, geen ongezond voedsel in het zicht te laten en het alcoholgebruik geleidelijk te verminderen en tabak.
- Voorbeeld van zelfregulatie van leren. Een student die zich ervan bewust is dat het vak wiskunde moeilijker en duurder is dan de rest van de vakken, besluit daarom meer tijd te besteden aan studie, elke les in de klas aan het einde door te nemen, versterking of hulp te zoeken bij wiskunde en Geef jezelf een kleine beloning voor elk examen dat je haalt.
- Voorbeeld van emotionele zelfregulatie. Een persoon heeft geen erg goede dag en is zich daarvan bewust. Die dag vertelt een vriend hem een grap, en van binnen wordt hij er boos van. Deze persoon weet echter dat hij een slechte dag heeft en daarom heeft de grap hem meer getroffen, en ook dat zijn vriend het met goede bedoelingen heeft gedaan. Om deze reden besluit hij geen boze reactie te geven en besluit hij zijn vriend te vertellen dat het niet zo goed met hem gaat vandaag en dat hij liever geen grappen maakt. In het volgende artikel vind je meer informatie over emotionele zelfregulatie.
Zelfreguleringsoefeningen, strategieën en activiteiten
Zelfregulatie is een essentieel proces dat aanwezig is in verschillende sferen of gebieden van ons leven. Deze competentie is fundamenteel bij het reguleren van gedrag en gedrag in algemene termen, dus de ontwikkeling ervan is cruciaal voor aanpassing aan de context. Gezien het belang van dit psychologische proces, wordt hieronder een reeks oefeningen, strategieën en activiteiten voor zelfregulatietraining uitgelegd :
- Zelfbewustzijn: een basiselement in het zelfreguleringsproces is kennis over onze eigen persoon, kenmerken, sterke en zwakke punten. Om dit te doen, is het raadzaam om de verschillende sferen van ons leven te analyseren, te evalueren wat we zouden verbeteren of zouden moeten leren en welke elementen we al als goed beschouwen. Het is ook raadzaam om een zo gedetailleerd mogelijke beschrijving van onze persoon te maken, zodat je deze later kunt vergelijken met naaste mensen.
- Planning: als het gaat om het maken van plannen, is een strategie om doelen onder te verdelen in kleinere doelen. Dit verduidelijkt de te volgen stappen, maakt het mogelijk de verwezenlijking van deze subdoelen te evalueren, evenals het verkrijgen van een grotere hoeveelheid kleine versterkingen of zelfversterkingen, dat wil zeggen, positieve evaluaties van zichzelf of zichzelf, die op hun beurt de motivatie. Planning is een essentiële functie voor zowel het initiëren als het in stand houden van gedrag.
- Probleemoplossende training: De probleemoplossende techniek bestaat uit het vinden van een oplossing op een geplande manier. Ten eerste identificeert de persoon het probleem en oriënteert hij zich erop, door te analyseren hoe hij het waarneemt, welke mate van controle hij erover heeft en hoeveel tijd hij eraan besteedt. Vervolgens wordt de vraag duidelijk gedefinieerd, wordt het persoonlijke belang van het probleem geformuleerd en geëvalueerd en wat wordt beoogd door het oplossen ervan te bereiken. Vervolgens wordt een reeks alternatieven gegenereerd en hun gevolgen geëvalueerd, om degene te kiezen die wij het meest geschikt achten. Ten slotte wordt de planning uitgevoerd, geïmplementeerd en wordt de werking van de gekozen oplossing gedurende het hele proces gecontroleerd en indien nodig bijgestuurd.
- Beloningsvertraging: Beloningsvertraging is het vermogen om onmiddellijke beloning uit te stellen en gedrag op lange termijn te handhaven; het omvat het weerstaan en afzweren van verleidingen. Hiervoor is het beheer van aandachtsbronnen effectief door middel van de stimulusbeheersingstechniek, waardoor die elementen worden geïdentificeerd die het bereiken van doelstellingen en het in stand houden van langetermijngedrag belemmeren, en blootstelling eraan wordt vermeden.
- Zelfinstructie: zelfinstructietraining bestaat erin dat de persoon zichzelf intern opdrachten geeft om zijn gedrag te reguleren. De self - instructie varieert van zelf -interrogation ( Wat moet ik doen? , Wat is de volgende stap? ), Self ( ik zal alle stappen of 'll dit punt te controleren, omdat ik denk dat het niet juist is ) naar autorefuerzo ( Ik ben erg bezig goed of ik slaagde erin om twee uur achter elkaar te blijven zonder te stoppen ). Deze techniek is nuttig bij de introductie en automatisering van verschillende procedures en gewoonten.
- Modellering: het kan nuttig zijn voor het verwerven en behouden van een gedrag door dit te imiteren en te leren door een andere deskundige of met meer ervaring in het gedrag dat we willen opnemen. De modelpersoon kan dichtbij of live zijn, of via audiovisuele of schriftelijke ondersteuning. Hiervoor is het noodzakelijk om de persoon te kiezen die ons model zal zijn, om hun gedrag te kunnen observeren en er aandacht aan te besteden om ze in het geheugen vast te houden en ze te reproduceren. Ten slotte wordt het gedragsrepertoire geïmiteerd en in praktijk gebracht totdat het is verworven.
- Training in ademhaling en ontspanning: deze twee technieken bevorderen zowel reflectie als metacognitie, of bewustwording van het eigen denken. Daarom kan hun beoefening nuttig zijn voor een verdere ontwikkeling van zelfregulering, en ook voor het reserveren van tijd voor zichzelf.
- Verandering van overtuigingen: identificatie van die overtuigingen of gedachten die beperkend zijn in wat we voorstellen en een schriftelijke vastlegging ervan. Eenmaal op papier wordt er een positiever, adaptiever en constructiever idee of cognitie naast geschreven die het kan vervangen.
- Visualisatie: de visualisatietechniek die de verbeelding gebruikt, bevordert de zelfmotivatie. Om dit te doen, visualiseert de persoon in zijn hoofd de doelstellingen die hij wil bereiken en de positieve gevolgen die daaruit voortvloeien. Zo neemt het optimisme toe en verbetert de stemming.
- Verandering van activiteit: een andere oefening in zelfregulatie bestaat erin aandacht te schenken aan de emoties en gevoelens die voortkomen uit de taken die je uitvoert, en daarnaast flexibiliteit te cultiveren; zodat we ontdekken dat een activiteit schadelijk is, zijn we in staat om nieuwe opties of variaties uit te proberen die beter voor ons zijn.
- Ga naar een professioneel persoon: onthoud dat een professional uw training kan vergemakkelijken en zich kan concentreren op zelfregulatie of op die elementen van dit proces die meer werk vergen of duurder zijn.
Dit artikel is louter informatief, in Psychology-Online hebben we niet de bevoegdheid om een diagnose te stellen of een behandeling aan te bevelen. We nodigen u uit om naar een psycholoog te gaan om uw specifieke geval te behandelen.
Als je meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Zelfregulatie: wat het is, voorbeelden en oefeningen, dan raden we je aan om onze categorie Persoonlijke groei en zelfhulp in te voeren.
Bibliografie- Ochoa, RF (2000). Zelfregulatie, metacognitie en evaluatie. Pedagogische actie , 9 (1), 4-11.
- Rodríguez, LM, Russián, GC en Moreno, JE (2009). Emotionele zelfregulatie en attitudes in letselsituaties. Journal of Psychology , 5 (10), 25-44.
- Visdómine-Lozano, JC en Luciano, C. (2006). Locus of control en gedragsmatige zelfregulatie: conceptuele en experimentele reviews. International Journal of Clinical and Health Psychology , 6 (3), 729-751.